அடேங்கப்பா இப்புடியும் இருந்தாங்களாப்பா ?

ஒரு மிக மிக ஏழ்மை  குடும்பத்தை சேர்ந்த லால்பகதூர்  ஸ்ரீவத்ஸவா என்னும் மாணவன் அவன்  படித்த   மிக்க சாதுவாகவும்  நன்றாக படித்து  முதல் மாணவனாகவும்  ,  மிகவும் அறிவுள்ளவனாகவும் இருந்தான்.

அந்த மாணவனுக்கு மேல்படிப்பு படிக்க மிகவும் தடையாக இருந்தது அவனது ஏழ்மை. இதனை அறிந்து கொண்ட  அவனது  ஆசிரியர்  ஹரிக்ருஷ்ண சாஸ்திரி 

எப்படியாவது தனது மாணவனை மேல்படிப்புக்கு பனாரஸ் ஹிந்து பலகலை கழகத்திற்கு அனுப்பி படிக்க வைத்து விட வேண்டும்  என்று தீர்மானித்தார் 

அப்படியே செய்யவும் செய்தார்.

லால்பகதூர் ஸ்ரீவத்ஸவா அதிக  மதிப்பெண் வாங்கி பல்கலை கழக  தேர்வில்  முதல் மாணவனாக வெற்றி பெற்றார்.

அந்நாட்களில் பனாரஸ் ஹிந்து பலகலை கழகத்தில் முதல் மாணாக்கனாக தேர்வு செய்யப்பட்டு   பட்டம்  பெறுபவர்களுக்கு  சாஸ்த்ரி என்னும் பட்டம்  வழங்கப்படும்.

ஆனாலும்   லால்பகதூர்  ஸ்ரீவத்ஸவாவுக்கு  தனது குடும்ப  பெயருக்கு பதில் சாஸ்திரி என்னும் பெயர் வருவதற்கு காரணம்.  ஒன்று தான் வாங்கிய பட்டம்,  மற்றொன்று தன்னை இப்படி படிக்க வைத்த தனது ஆசிரியர் ஹரிக்ருஷ்ண சாஸ்திரியின் நினைவாக.. ஆக  இரு  காரணங்கள். மேலும்  தனது ஆசிரியரின்  நினைவாக  தனது  மூத்த மகனுக்கு ஹரிக்ரிஷ்ணன் என்றே பெயர் வைத்தார்.   

இந்த சாதாரண   லால்பகதூர்  ஸ்ரீவத்ஸவாதான்  பின்னாளில்  குள்ளமான ஆனாலும் மிகவும் பிரபலமான, அமைதியான அனாலும் மிக உறுதியான, எளிமையான  ஆனாலும் , மிகவும்  துய்மையான  லால்பகதூர் சாஸ்திரியானார்.

அவரது வாழ்வில் ஒரு நிகழ்ச்சி பாருங்கள்.............. கீழே???????????????

அந்நாளில் காங்கிரஸ் கட்சியில்  லால்பகதூர் சாஸ்திரியும் ஒரு பொது செயலாளராக  நியமனம் செய்யப்பட்டார்.காங்கிரசில் முழுநேர ஊழியராகிவிட்ட மற்ற காங்கிரஸ் தலைவர்களை போல   லால்பகதூர்  சாஸ்திரி ஒரு வக்கிலோ, டாக்டரோ, சற்று வசதியானவரோ   அல்லது பணக்காரரோ அல்ல.

அதனால் காங்கிரஸ் கட்சி அவருக்கு மாத  சம்பளமாக  ரூபாய் நாற்பது  என்று  நிர்ணயம்  செய்து  அதை  அவருக்கு கொடுத்து வந்தது.

ஒரு நாள்   லால்பகதூர் சாஸ்திரியின் நண்பர் ஒருவர்  அவரை  தேடி  அவரது  வீட்டுக்கு வந்தார் 

ஐயா எனக்கு மிகவும் அவசரமாக ஒரு  வைத்திய  செலவிற்காக  ஒரு  50 ரூபாய்  கடன்  வேண்டும் என்றார்.

அதற்கு  லால்பகதூர் சாஸ்திரி எனக்கு கிடைப்பதோ மாதம் நாற்பது ரூபாய் சம்பளம். இதில் வீட்டை நிர்வாகம் செய்வதே சிரமம். இந்த நிலையில்  நான்  உனக்கு  எப்படி 50 ரூபாய்  கடன்  கொடுக்க முடியும் என்றார்.

கடன் கேட்டவர் ரொம்பவும் வேண்டப்பட்டவர். அதிலும் அவசரம் என்று சொல்கிறார்.

இதனை ஒரு கணம் யோசித்த   லால்பகதூர் சாஸ்திரியின் மாணவி "இருங்கையா" என்று கூறி உள்ளே  போய்   50 ரூபாய்  கொண்டு வந்து  கடன்  கேட்டவரிடம் நீட்டினார். அவரும்  மகிழ்ச்சியோடு  பணத்தை  வாங்கிகொண்டு போய்விட்டார்.

அவர் போனதும்      லால்பகதூர் சாஸ்திரி தன்  மனைவியிடம் உனக்கு எப்படி இந்த  50 ரூபாய் கிடைத்தது ??????   என்று கேட்டார்.

நீங்கள் மாதா மாதம் கொடுக்கிற சம்பளப்பணத்தில் சிக்கனமாக குடும்பம் நடத்தி மாதம் பத்து ரூபாய் வீதம் மீதம் பிடித்து வைத்திருந்தேன்  என்றார் அவரது மனைவி.

 மிகவும் சிக்கனமாக குடும்பம் நடத்தும் தனது மனைவியின் குடும்ப நிர்வாகத்தையும், தனது நண்பருக்கு இக்கட்டான  நேரத்தில்  பணம் கொடுத்து  உதவிய  பண்பினையும்  பாராட்டிய அதே நேரத்தில், மறுநாள் காலை காங்கிரஸ் அலுவலகம்   சென்று  பொருளாளரிடம்  என் மனைவி மாதம் 30 ரூபாய்க்குள்ளேயே குடும்பத்தை சீராகவும் சிக்கனமாகவும் நடத்துகிறார்.

ஆகவே அடுத்த மாதம் முதல் எனக்கு 30 ரூபாய் சம்பளமே  போதும்  என்று எழுதி கொடுத்தார். 

இதனை  நான் படித்து தெரிந்து கொண்டபின்னர்  நமது ஊரில் வாழ்ந்த இருவரது பெயர் நினைவுக்கு வந்தது. அந்த இருவரும் மேற்சொன்ன  சாஸ்திரி  போலவே  தனது வாழ்நாளில்  இருந்தனர். அந்த இருவரையும் நம்மில் பலருக்கு நினைவிருக்கலாம். 

ஒருவர் 

காலஞ்சென்ற ராமசாமி அவர்கள் நமது ஊருக்கு அருகில் உள்ள நல்லூரில் ஆசிரியராக பணியாற்றி  பணி  ஓய்வுக்கு பின்னர்  நம்மூரில் வாழ்ந்தார். இவர் நம் ட்ரில் மாஸ்டர்  கணேசய்யரின்  பெண்  சாந்தாவின்  மாமனாரும் ஆவார்.

அவர் இருக்கும் பொது அவரது மனைவி காலமானார். காலமான மூன்றாவது நாள் நம்மூர்  பஞ்சாயத்து அலுவலகம் சென்றார்  இறப்பு சான்றிதழை வாங்கினார். பின்னர் நேராக தாலுகா அலுவலகம் சென்றார் ரேஷன் அட்டையில்  உள்ள  தனது மனைவியின் பெயரினை உடனடியாக எடுக்க செய்தார். சார்நிலை கருவூலம் (Sub Treasury Office) சென்றார்  தனது பென்ஷன்  புத்தகத்தில் உள்ள தனது மனைவியின் பெயரினை எடுத்தார்.

மற்றொருவர்

திருவிடைமருதூர் சங்கர மடத்தில்  இருக்கும் சாம வேத பாடசாலையில்  கணம் சொல்லி கொடுக்கும் ஆசிரியராக இருந்த  திரு. சந்திரசேகர கனபாடிகள்.

ஒரு கால கட்டத்தில் பாடசாலையில் வேதம் மட்டும் படித்து விட்டு  கணம்  படிக்க மாணவர்கள் இல்லை. தனக்கு ஒரு மாணவரும் இல்லாத நிலையில் நேராக காஞ்சி மேடம் சென்றார். மஹா பெரியவரை தரிசித்தார். பின்னர் நேராக மடம்  மேனேஜரை பார்த்தார்.

எனது பாடசாலையில் என்னிடம் பயில தற்போது ஒரு மாணவரும் இல்லை  எனவே இந்த மாதம் முதல் எனக்கு  சம்பளம்  ஏதும் அனுப்ப  வேண்டாம்  என்று சொல்லி விட்டு  ஊருக்கு வந்து விட்டார்.

 ஸ்ரீதர்