TRANSFERRED EPITHET

An eMagazine for TDRites

--------------------------------------------

 

A great school is a rewind for lifetime. A great school need not be a 100% result producer, which is just a factory churning out performers. A great school is one that provides relief when your body and mind is tired even years after you left the school. A great school is one that refuses to leave your mind in this lifetime. A great school is one that has given you cozy comfort, affectionate friends and towering teachers. A great school is one that you often talk about day after day, even after marriage to the extent that your husband or wife threatens to divorce you.

The pride you get when your school is looked upon as a venerable institution is unparalleled. Sometimes, you have to talk about yourself to bring out the greatness of your school. I request friends not to misconstrue this as ego. I present this small episode with all humility only to bring out the greatness of the teachers of TAHS. After all, I believe that the students are the real torch bearers of the teachers.

It was a sunny June of 1959 in Trichy. The English class for the 8^th Standard C section was on, in an asbestos roofed room in a school. Mind you, this was one of the most famous schools in Tamil Nadu in those days. The school had just reopened after the summer vacation. The class was a mixture of most students that passed out from third form in the same school, some who were detained in the fourth form and a few new admissions. I was one among the new admissions. (In 1959 a scheme was introduced in High Schools by which the fourth form was converted into 8^th standard. We were the first set in this system. The tenth standard would ultimately be SSLC. This scheme survived only a few years).

The class teacher popularly known as TMS was probing the new admissions asking each one of them to give out the name and previous school details. When my turn came, I stood up and said, ‘ K.Murthy, T.A. High School (In the expanded form), Tiruvidaimarudur’. The teacher luckily had no problem with my name. He shot back the next question: “which school?  I repeated the name of the school in a louder voice. His eyes widened. With his upper lip cutting over the lower, he said, “Tiru—va – vadu—thurai  what?”

I shot back “Adheenam High School, Sir” By now I was feeling nervous. He murmured the school name and with a dismissing look asked me to sit down.

I was angry. He had refused to take cognizance of the school from where I emerged. Was it because it was a village school? Was it because he had not come across the place? Was it because he was prejudiced against new admissions from what he considered a non standard school? When some new admissions were from Chennai or Madurai, he took interest on their schools and he asked many questions. Before asking them to sit, he uttered the word ‘good’. I thought that he never cared for me just because he had not heard about my previous school.

I could not sleep that night. I was used to be recognized as a topper in my previous school and here is a teacher who refused to recognize my school. Was I only topping in the midst of average students in the school? No, there were many intelligent students. .(One of my classmates in TAHS is today a leading scientist in the field of photochemistry; in fact one among the top five scientists in that field in the world. Another was a great Scientist and a professor in an Indian university. Yet another became a Deputy Director in the Met Department of Government of India.)There was always a healthy competition amongst us.

The next morning I requested my father to leave me in my grandpa’s house in TDR, from where I would attend TAHS. But my father dismissed the idea.

Days passed on with my being a backbencher, not gaining access into the after school meeting of the core students. Whenever they looked at me, I felt untold discomfort and I avoided their presence.

Then came, an eventful English grammar class. The same teacher was in the class. A question came: ‘The soldiers spent a weary night’. Parse the word, ‘weary’. The teacher was asking the original school boys one by one. ‘Adjective’ said a boy named Radhamurali. “It is an adjective. Can you be more specific?’ asked the teacher. It all seemed to be a session between the teacher and the old boys of the school. The class was still for some moments. Then the boys started talking among themselves.

At that moment, I was delighted for I knew the answer. Even though I wanted to participate, the teacher never looked at me. Yes, I had learnt good enough grammar in my previous school to know the answer for this tough question, whereas, amongst these boastful boys, no body knew the answer. I never expected that my moment for taking vengeance for belittling my school would come so soon. I looked at the other boys as a tiger would towards rabbits. My heart was beating rapidly. Suddenly I raised my hand. I shouted.” Can I tell the answer, Sir?” The teacher could not believe.

‘New student, you want to answer?’ he asked me with a sarcastic smile.

‘Weary’ is transferred epithet Sir- I answered with great pride.

He was clean bowled. But for the previous humbling to me from him, he should have said ‘good’. But he did not.

He asked me – can you explain? It was as if I answered by fluke or one original boy of the school prompted to me. I understood that the hostile attitude against me still prevailed. Perhaps he could not digest that a boy from an unheard of village school should know the answer which his own boys did not.

I explained:- In fact, the ‘night’ was not weary, but the soldiers were. The word ‘weary’ qualifies the word ’soldiers’ but its place is transferred in the sentence before ‘night’.

An eerie silence prevailed in the classroom for a few seconds. The boys wished that I should be wrong.

But the teacher, after all being a teacher, cried out:- Fantastic, What is you name?

I shouted: - K.Murthy, from Tiruvavadudhurai Adheenam High School, Tiruvidaimarudur

The teacher:- Where is the place?

Me:- Near Kumbakonam

The teacher: They taught you grammar so well in third form?

Me:- Yes, sir, we had great teachers. They started Wren & Martin grammar book from fist form.

The teacher:- Boys, let us give a big hand for this new student.

I still remember the words I uttered at that moment.

I said:- I can be better applauded for being the old student of my previous school than a new student of this school.

What happened subsequently is of no relevance to this story. Looking back, the love for the school I possessed by instinct was amazing to me. It was and is really the experience of being in a great school, which I have defined in the first paragraph of this story.

This story has another latest twist. The teacher I was referring to was Sri.T.M.Srinivasan, who is now the correspondent of this school called E.R. Higher Secondary School. His grand daughter Prarthana will get married to Ashwin, the grandson of Late. Sri.Vaithilinga Iyer, who was a mathematics teacher in the T.A.High School. The engagement is to take place by January end. Needless to add, that I will be one of the happiest persons. 

I admire the efforts of TOSA and kudos to the active members for building a great edifice called TOSA. I look at these architects of TOSA with great awe and respect. After all, at this advanced age of mine, TDR Times is taking me into a nostalgic journey - a journey very few people experience in their advanced lifetime. This is an experience which cannot be described but can only be felt. I am sure that the old students of TAHS, irrespective of their age are fortunate in these days when the school time experiences are rare to share for most of the people. Day after day, I get richer and richer in my quest for knowledge. Another fantastic thing that is happening is that some of my friends (Non TDR) listen to me with a touch of envy when I speak to them about TOSA and TDR Times. Two of them telephoned to me recently that they too are trying to organize like this in respect of their old school. This is a great cascading effect and TOSA is a trailblazer. But one question remains unanswered in my mind - Anybody can aspire. But will any one of them find dedicated folks like Ramji, Viji, Subramaiam, Rajee and the like?

By

Murthy

Feedback: murthyt5@gmail.com ; tdrtimes@gmail.com

Thiruvidaimarudur povoma..

An eMagazine for TDRites

--------------------------------------------

TDR Times ல் தொடர்ந்து திருவிடைமருதூர் பற்றிய செய்திகளை படித்து படித்து இந்த முறை தை பூசத்திற்கு சென்று வரவேண்டும் என்று ஆவல் மிக மிக  அலை மோதியது.

19 ம் தேதி இரவு 9 மணிக்கு ஒரு கார் ஏற்பாடு செய்தோம் (ப்ரெசிடென்ட் ரங்கநாதன் மகன் ஐய்யப்பன் -நன்றி )நானும் ஸ்ரீதரும் .

ஸ்ரீதர் வீட்டில் அருமையான உணவை முடித்துக்கொண்டோம் .கடலூர் - குடந்தை சாலை மோசமாக இருந்தது . வடலூர் சாலை இதை விட மோசம் என்பதால் மாயவரம் வழியே தேர்வு செய்தோம்.

சுமார் 3 மணிக்கு நமது தலைநகரத்தை அடைந்தோம்.நேரே தேரடி போய் சேர்ந்தோம்.

அந்த நேரத்தில் ஒருவரும் இல்லை.தேர் கம்பீரமாக நின்றது. பூக்கள் களைத்துபோய் காணப்பட்டன.78 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு ஓடிய தேர் அல்லவா? அருகிலேயே 1933 ல் ஓடிய தேரின் படம் டிஜிட்டல் பேனராக காட்சி அளித்தது.காஞ்சி பெரியவருடன் சரபோஜி மன்னர் நிற்பதும் அருகில் தேர் நிற்பதும் மிக மிக அருமை. ஜெனரேடர் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஒரே ஒரு ஆள் காவலுக்கு இருந்தார் . அவர் தேருக்கு காவலா ( யாரவது தள்ளிக்கொண்டு போய் விடுவார்கள் என்ற பயமோ ?)

என்று தெரியவில்லை.

அந்த நேரத்திலும் கோயில் திறந்து இருந்ததால் உள்ளே சென்று படித்துறை விநாயகர் வரை தரிசித்து விட்டு வந்தோம்.

காலை NGB  மகாலில் குளித்து விட்டு நமது பள்ளி தோழி கிரிஜா வீட்டில் வழங்கிய காலை சிற்றுண்டியை முடித்து விட்டு மீண்டும் கோயில் போனோம்.

ஸ்ரீதர் மிக அழகாக ஒவ்வொரு இடமாக விளக்கிக்கொண்டு வந்தான். வரகுணபாண்டியன் கட்டிய கோபுரம் பிரகாரம் கோ சாலை என்று விளக்கியவிதம் மிக நேர்த்தி. இதனை ஸ்ரீதரை விட்டே தனியாக எழுத கூறி உள்ளேன். மகாலிங்க சுவாமி உற்சவ மூர்த்திக்கு அலங்காரம் நடைபெற்றது. தீர்த்த வாரிக்குள் பள்ளியை பார்க்க ஆசைப்பட்டோம்.

ஒவ்வொரு வகுப்பாக அமர்ந்தோம் பழைய நினைவுகளை அசைபோட்டோம். பள்ளியின் காவலர் வந்து எங்களை உபசரித்து மிகவும் மகிழ்ந்தார். 

இதயம் இனித்தது கண்கள் பனித்தன .இன்னம் தேர்வுக்கு 75 நாட்களே உள்ளன என்று எழுதி இருந்தது போர்டில்.அடுத்த வருடமாவது நமது பள்ளி மாணவர்களுக்கு 5 வருடத்து கேள்வி தொகுப்பை நாம் வழங்க வேண்டும். முடிந்தால் மாதிரி தேர்வுகள் நடத்த வேண்டும்.  TOSA வால் மட்டுமே முடியும் .மாணவர்களுக்கு Motivation வகுப்புகளை ஏற்பாடு செய்து தரவேண்டும் . (Postal Raji ட்ரைனிங் ஏற்பாடு செய்து விட்டாள். RBI ஸ்ரீதர் motivate செய்ய காத்திருக்கின்றார். )

ரயிலடி போனோம்.

மிகவும் மாறி விட்டது. ஒரே ஒரு லைன் தான். சற்று கஷ்டமாக இருந்தது.

திருவிடைமருதூரில் ஒவ்வொரு வீட்டிலும் விருந்தினர்கள் கூடி இருந்தார்கள்.

திரு ஸ்டேட் பேங்க் வேணு ஏற்பாடு செய்திருந்த தண்ணிர் பந்தல் 

திரு தியாகராஜ ஐயர் குடும்பம் ஏற்பாடு செய்திருந்த அன்னதானத்தில் கலந்து கொண்டோம். பெரிய அளவில் அப்பு அண்ணா செய்திருந்தார்கள். அருமையான புளி சாதம்.தயிர் சாதம் , மிக்சர், தண்ணிர் பாட்டில், இவற்றினை ஒரு பையில் போட்டு அளித்தார்கள். கட்டுகடங்காத கூட்டம். உணவு பைகளை வாங்கியவர்கள் அதிசயத்து போனார்கள்.போஸ்டல் ராஜி , ராதா அக்கா சுற்றி சுற்றி உறுபினர்களை சேர்த்தார்கள்.

"ராதா அக்கா இன்னம் Mrs and Mr Mahalingaswamy தான் பாக்கி போல  இருக்கு ?" என்றேன்

"ஏன்டா மூகாம்பிகாவை விட்டுட்ட ?"என்றார் .

" நோ... நோ.... My native place is Kollur "  என்று மூகாம்பிகை கூறி விட்டாளாமே !!" என்றேன் 

எந்த வருடமும் இல்லாமல் இந்தவருடம் கூட்டம் மிக மிக அதிகம் என்று ஊரே கூறியது.

"சுமார் ஒரு லட்சம் பேர் இருப்பாங்க சார் "எ ன்றார் எங்களின் சென்னை டிரைவர்.

கருடன் சுற்றிவந்தது. சுமார் 3.50 மணிக்கு தீர்த்த வாரி நடந்தது.

இரவில் வெள்ளி ரதம் மல்லிகை பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு இருந்தது.கண் கொள்ளா காட்சி.

30 ஜோடி நாதசுரம் ஐந்து மல்லாரிகள்  வாசிக்க சுமார் ஒரு மணிக்கு வெள்ளி ரதம் கிளம்பியது.

இறைவா பிறவா வரம் வேண்டும் என்பார்கள். 

நாங்கள் கேட்கிறோம் எங்களை மீண்டும் இடைமருதூரில் பிறக்க வை.

எங்களின் கார் டிரைவருக்கு மிக மிக மகிழ்ச்சி.

"சார் எங்க வீட்ல முழுகாம இருக்காங்க ஒன்னு ரெண்டு நாள்ல குழந்த பிறந்திடும் அப்படின்னாங்க ஆனா உங்க புண்யத்துல எனக்கும் சாமிய பாக்கற பாக்கியம் கிடைச்சது . ரொம்ப தேங்க்ஸ் சார் " என்றார்.

இரவு ஒரு மணிக்கு கிளம்பி காலை ஆறு மணிக்கு மீண்டும் சென்னை வந்து சேர அயர்ந்து படுத்தேன்.

காலை மொபைல் அடிக்க எடுத்தேன்.

"சார் நான் டிரைவர் பேசறேன் .."

"என்னப்பா எதாவது வண்டில விட்டுடோமா?"

"இல்ல சார் என் மனைவிக்கு குழந்தை பிறந்திடுச்சு .."

"அப்படியா ரொம்ப சந்தோஷம் என்ன குழந்தை ?"

"ஜோதி மகாலிங்கம் !!"

பக்தியுடன்

ராம்ஜி 

மேலும் புகைப்படங்களுக்கு

1/

http://picasaweb.google.com/gsn1000/ThaiPusamAtTDR?feat=email#

2/

http://picasaweb.google.com/maha1946/ThiruvidaimarudhuThaipoosamTher?authkey=Gv1sRgCKGLlvfV4qmOMw&feat=email#

Margazhi Maadha Bhajan……Marudhooril…..

An eMagazine for TDRites

---------------------------------------

From Sridhar’s cupboard

Margazhi Maadha Bhajan……Marudhooril…..

(oru flash back)

          In those days, we used to study upto B.A…B.Sc…in Kumbakonam College after graduating from our Aadheenam High School. Iyappa Technical Institute will be the ladder for us to equip ourselves with Typewriting and Shorthand knowledge. With this background, many of our TDR ites are in Top Position now. Many of us are also in the habit of receiving awards through our invaluable contribution by way of sheer commitment. By GOD’s grace, we are giving good education and almost… all our children are Engineers, CAs, MBAs, Doctors, Entrepreneurs…so on and so forth.  The Bible, Khuran, Gita of MBA,. Whether it is Finance or Management…the three Dharaka mantras are Planning …Budget…and Execution.

          How our stalwarts of TDR organized the Margazhi Maadha Bhajan at our place ? Shall we have a look at it ? A fitting testimony of  Planning …Budget…and Execution.



          Sundaram Dr, Maligai kadai Balakrishna Iyer, Drill Master Ganesa Iyer, Vaanchi Sir, Engineer Kittu, Venkatrama Sir, TVR, Agasthiyar Rajam, Bhajanai Mali, Naacchami Iyer, Picchai Sir, Mridangam Radha, Bhima Rao to name a few and Bhisma Pitamagars….Yes….Great Mani Sashtrigal and Venkatrama Bhagavadhar are the pillars of our Bhajan at TDR. I have recollected the eminent people from my school / college days and in all probabilities, might have missed a few veterans. I sincerely regret the omissions, if any.

Whether it is Bhajan or Asthiga samajam or Radha Kalyanam or Katcheri or Veeracholan Pillaiyar koil function or East Mariamman koil function etc, meticulous home work and planning would be carried out by Mani Sasthrigal and Sundaram Dr in a diplomatic way. Mani Sasthrigal used to call all the youngsters…..just one month before Margazhi….Aey…Pasangalaaa….We have become older…You people have to take care of this year Margazhi Maadha Bhajan…for full month. We will extend only logistic support. The Bhajan will be from, as usual, Periya koil Pillayaar Sannadhi, Periya prakaram, Sokkanathar Koil, Sankara Mutt, Perumal koil, Bhajanai mutt, Kasi Viswanatha swamy temple and finally end at Veeracholan Pillayar koil. You…youngsters have to take the mantle and run the show…out and out. Thus, they will prepare us mentally for the show. Preparedness is the key manthra for facing anything and everything. We all will be elated and delighted through his honey coated, diplomatic pep talk. and vow that it will be a grand one…this year.  Every year….of course….it will happen like that.

          Some front line boys have to assemble at Sundaram Dr’s house, just one week before the first day of Margazhi. Sundaram Dr, on his part will encourage us …..but ….he will run the entire show. To start with, he will shortlist the names of daily upayadharars for pooja, abhishekam and most important thing “ Ven Pongal “ for all the 30 days. To be frank with you, the Ven pongal as Prasadam will be the tastiest one and will be like Devaamirdham at morning around 7.30. Thereafter, the young brigade under the guidance of Vaanchi Sir and Picchai Sir will start contacting shortlisted households and tie-up…..week after week. Pacchaiyappa Mudaly street, Pannandu theru, Madavilagams will also be there on the list. Again, a polit bureau meeting will be there to crystallize the final list of donors. It may be mentioned, in this context that our Bhajanai madam and Pillayar koil are not having any regular income through properties or by any way. Out and out, run by our GREATs through Maha Periyavaa’s pidi Arisi Thittam and monthly collection of 4 anas, per house. Now, you may be thinking 4 anas or 25 paise…..Collecting from all households is a Brahmma prayarthanam  those days…..we have to answer so many questions to many paatiyammas. 

          So as to light the kutthu Vilakku at Bhajanai madam and Pillayar Koil, for a longer duration, during the full month, we need atleast 1 litre Gingeley oil. Picchai Sir will approach Engineer kittuvaathu mami who will agree for half litre and balance, we have to manage by approaching at least another 10 mamis. Vaittha mama and Kangu mama will always ask for the status report and constantly screw us…….by saying one week left…..only 3 days left….tomorrow…like that.  We have to manage all.

Vaanchi Sir, the king of follow-up will ensure by personal contact with all upayadharars.  A final meeting will be held at Sundaram Dr’s house to give final shape. We are aware of some upayadharar’s lesser quantity of supply of Ven pongal and that will be met by secret discussions. Ven Pongal will be cooked at Pillayar koil itself on those days. Jayaram Naidu, Venu Padayaachi, Raasu Ondhriyaar will play a crucial role in our Bhajan movement. Car Ramaiyer, Naachami iyer, Subramania Iyer are crisis management players in running the show. Rice, dhall etc also will be collected to manage the show.  Sundaram Dr and Vaanchi Sir will inform Venu Padayaachi to give plantain leaves, petthi leaves for full month. Amirdham Ammal (TG’s mother) will take care of timely placement of the leaves (neat and clean) at Pillayar koil in the early hours.  Bhajanai Mali will give a wake up call to everybody at 4 a.m, just one day before Margazhi month, as per the directives of Mani Sasthrigal. Sundaram Dr will start the Bhajan and Mani Sasthrigal will take the show….Paahi….Paahi..Gajanaana,. Ganesa Charanam….Charanam Ganesha…..Subrahmanyom..Subrahmanyom….Maname Prema Bharoo…Guruka..Dhyaana karo….Gopaala….Gopaala….Anatha natha dheena bandho…Radhe Govinda….Bolo natha …uma pathey….Rama lakshmana Janaki….Jai bolo Hanumaunuki….Jay Jay Seetharam….Jay jay Seetha ram…..it will go like that. In every Sannadhi, Venkatrama bhagavathars and Mridhangam Radha’s keerthanai will be there. Vengala kuralgal…. In between, if there is any rain…Mani Sasthrigal will make everybody repeat twice, increase the pace of walking and cover the entire stretch of Mahadana Street with Gopaala…Gopaala. Capable of managing any occasion and thorough crisis management executive…..that is Mani Sasthrigal.

Sundaram Dr will encourage youngsters who recites Tiruppavai…Tiruvembhavai by giving them books. Gradually……after 10 days, crowd will increase and more and more will join. Based upon this trend, Upayadharars will be finalized (Hope you will recollect…earlier, I mentioned about quantity).

Just one week before Pongal, hectic preparations will be on for the final day….evening of Maatu Pongal….Bhajan concluding day. Good crowd will be there. Petromax lights will be arranged at Veeracholan….variety of rices…..Crowd management will be taken care of by Rajam, Chandra and TG.  Ultimately, with a heavy heart, the show volunteers will disperse at 9 p.m. That’s how Margazhi Maadha Bhajans were arranged at that time.

See the Precision., Planning…..Budget…..Execution….Follow-up….Crisis management, preparedness, grooming youngsters, leadership qualities,….motivation….encouragement….recognition and what not. All these winning traits have gone into our blood and that is the reason, we precisely outsmart others in the work place, our children are shining……last but not the least we have formed TOSA…..we are in TOSA. In how many villages, TOSA like bonhomie is there ? Our colony is coming up in Mahadana Street. First housewarming ceremony is poised during February. We have to revive all the past events at TDR. Our friends are bent upon reviving Bhajan and Vishnu sahasra namam at TDR, in due course. Nothing is impossible for a willing hand. We will do it. We shall do it.  Be proud of Namadhu TDR, Namadhu thalai nagaram…Namadhu School, Namadhu teachers, Namadhu koil   NAMADHU TOSA.

Pongal Vaazthhukkal…..Vaazgha…..Valargha…..Valamudan.

Sridhar / 14/01/2011.

         

Blessings of Maha periyava IV

An eMagazine for TDRites

---------------------------------------

காஞ்சி மடத்திலேயே தங்கி இருந்ததால் பெரிய மனிதர்கள் வந்து போவதை அதிகம் காண முடிந்தது.

கடவுள் இல்லை என்று கூறி வந்த ஒரு கட்சி பிரமுகர் விடியற்காலை நான்கு மணிக்கு சென்னையிலிருந்து வந்து பெரியவாளை தரிசித்து சென்றது மறக்க முடியாது. R M வீரப்பனை பெரியவர் வீரப்ப ஆழ்வார் என்றே அழைப்பார்.

ஒரு முறை பெரியவரை தமிழக எல்லையில் வரவேற்க வந்த R M வீரப்பனிடம் "உங்க கிட்டக்க MLA இருக்கற மாதிரி என் கிட்டகையும் ஒரு MLA இருக்கான் தெரியுமா? " என்று கேட்டு சந்திராவை கை காட்டினார்.( சந்திரா விற்கு MLA என்ற ஒரு பெயரும் உண்டு.

அதே போல் மன நலம் குன்றிய குழந்தைகளிடம் பரிவு உண்டு. அந்த குழந்தைகளிடம் ஒரு சிறு குச்சியை கொடுத்து "இந்தா இங்க ஒரே கூட்டமா இருக்கு யாரும் ஒழுங்கா வரிசைல வரமாட்டேங்கறா நீ இருந்து கொஞ்சம் கண்ட்ரோல் பண்ணு " என்பார்.

"அவன் சந்திரா தம்பி ராம்ஜி இங்கதான் இருக்கான் படிப்ப முடிச்சுட்டு , பாண்ட்ஸ் லேந்து நாராயணன் வந்திருக்கார் பெரியவா உத்தரவு கொடுத்தா அவா கம்பனில சேத்துக்க செய்வா" என்றார் பாலு அண்ணா

" உங்க கம்பெனில வேலை ஏதாவது காலியா இருக்கா? " என்றார் நாராயணனிடம்

"இருக்கு எடுத்துக்கலாம்  "

"அவன் தகுதிக்கு எதாவது வேலை காலியா இருந்தா முயற்சி பண்ணி பாரு" என்றார் பெரியவர் 

நாராயணன் மாமா நடுவில் அமர்ந்திருக்க சுற்றி நிறைய பேர் இருந்தனர்.

(மடத்திலேயே தங்கி இருந்தவர்கள் - பெரியவருக்கு உதவியாளர்கள் )அப்ளிகேஷனை கொடுத்தேன் .

என்னுடைய கேம்பஸ் இண்டர்வியு மடத்திலேயே நடந்தது.

"சந்தியாவந்தனம் ஒழுங்கா பண்றயா?"

"மாமா கால்ல விழுந்து ஆசிர்வாதம் வாங்கிண்டு அபிவாதயே சொல்லு "

"அப்பா அம்மாவ கடைசி வரையிலும் ஒழுங்கா வெச்சி காப்பத்தனும் "

என்று என்னை சுற்றி இருந்த அணைத்து சாஸ்திரிகளும் கேள்வி கேட்டார்கள் -  நாராயணன் அவர்களை தவிர .

Interview வில் முன்பே மனபாடம் செய்து கொண்டு போன படி உடனேயே ஒப்பித்தேன்.

"My Name is Ramkumar and my father's name is Venkataraman.  I have completed my BA in AVC College Mayavaram.in the year..." என்று கட கட என சொல்ல ஆரம்பித்தேன் .

"இதெல்லாம் நாங்க உன்ன கேக்கவே இல்லையே .  எல்லாம்தான் உன்னோட அப்ப்ளிகேஷன்ல இருக்கே? இங்க வேலைல சேர சம்மதமா?" என்றார் அப்போதைய GM

ஸ்ரீ மஹா பெரியவாளின் அருளால் மட்டுமே எனக்கு பாண்ட்ஸ் கம்பெனியில் வேலை கிடைத்தது.(1985/07/05). முதல் முதலாக பாண்டிச்சேரியில் போஸ்டிங் போட்டார்கள்.

ஒரு மாதம் போனதே தெரிய வில்லை . முதல் மாத சம்பளத்தை ஒரு கவரில் போட்டு கொடுத்தார்கள். 

அந்த வாரமே அந்த கவரை எடுத்துக்கொண்டு காஞ்சிபுரம் போனேன் 

ஒரு தட்டு நிறைய பழங்கள் வாங்கிக்கொண்டேன் . சந்திராவிடம் போய் சொன்னேன் . என்னை வேதபுரி அழைத்துப்போனார்.

பழத்தட்டை பெரியவர் முன் வைத்தேன் அதன் மேல் என்னுடைய முதல் மாச சம்பளத்தை வைத்தேன்.

"என்ன ?" என்பது போல் வேதபுரி மாமாவை பார்த்தார் பெரியவர்.

"சந்திரா தம்பி வந்திருக்கான் உங்க ஆசிர்வாததால வேலை கிடைச்சது.

முத மாச சம்பளம் கொண்டு வந்திருக்கான்."

பெரியவர் அதனை தன் கைகளால் தொட்டு கையை உயர்த்தி ஆசி வழங்கினார். 

." அந்த கவர் பெரியவாளுக்கு தானாம்" என்று வேதபுரி கவரை தொட்டு காண்பித்தார்.

பெரியவர் சிரித்துக்கொண்டே "எனக்கா?" என்று கேட்டார்.

"ஆமாம் "என்று வாயை பொத்திய படி தலையை அட்டினேன் 

தலையில் பிறை போல் செய்கை காட்ட .."சந்திராவுக்கு உத்தரவாறது வர சொல்லு .." என்று குரல்கள் பறந்தன.

சந்திரா ஓடி வந்தான்.

"உன்தம்பி அவனோட முதல் மாச சம்பளத்த எனக்கு கொடுத்திருக்கான்.நி என்ன பண்ற அதுலேந்து தெனைக்கும் அந்த காசு தீரர வரைக்கும்  நான் ராத்திரி சாப்பிடறதுக்கு பால் வங்கி தர .." என்று அவனுக்கு உத்தரவு போட்டார்.

எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி .நான்கு முறை நமஸ்கரித்து விட்டு உத்தரவு வாங்கிக்கொண்டு கிளம்பினேன்.

"டேய் சந்திரா உந்தம்பிக்கு பெரிய உத்தியோகம் ஆகி இருக்கமே ?எவளோட சம்பளம் ?" என்றார்கள் அங்கே தங்கி இருந்தவர்கள் .

சந்திரா மகிழ்ச்சியுடன் கூறினான் 

"575" 1985 ல் 

அன்புடன்

ராம்ஜி